Hep diyorum insan kendine özel bir uğraş bulmalı, hayatını renklendirmeli, dolu dolu yaşamak için elinden geleni yapmalı diye…
Geçtiğimiz haftalara bakıyorum üst üste bir sürü resim sergisi açıldı. Çok mutlu oldum. Sergi salonları çoğaldı ve resimle uğraşanların sayısı gittikçe artıyor. Şuanda devam eden karma resim sergimi tanıdık tanımadık bir sürü insan ziyarete geliyor. Sohbet ediyoruz gelen ziyaretçilerle ve pozitif duygular bırakıyorlar bizlere.
Birçok insanda resim ya da hobisel yaklaşımlar emeklilikten sonra başlıyor. Ya da çocuklar büyüsün, şunlar da bitsin gibi bir sürü bahanelerle erteleniyor. Resmi meslek olarak seçenler eğitimlerini alanlar bile hayatın tekdüzeliğine kaptırıyorlar kendilerini ve resme zaman ayıramıyorlar.
Resim yapmaya üç yıl önce başladığımda, kendime şunu dedim; hayat akıp gidiyor ve yapmak istediklerim için artık beklemeyeceğim. 15 yıldır iş hayatında bir yerlere gelmek ve hayatımı idame ettirmek için sürekli çalıştım. Peki tutkularımı, hobilerimi ya da beni ben yapan diğer renklerimi ne yaptım? Bu yıllar içinde biraz da olsa zaman ayırmaya çalıştım ama 3 yıl önceki kararım artık daha disiplinli bir karardı. Kendime, hobilerime, tutkularıma zaman ayıracağım dedim. Tabi ki iş hayatım devam ediyor ama insan zamanını disipline ettiğinde çözüm de üretiyor.
Kendiniz için üretmek, ruhunuza nefes aldırmak, hayatınızı renklerle buluşturmak için beklemeyin. Zaman ayırıp atölyelere gidin ve eğitim alın, üretin, ürettiklerinizi sergileyin çoğalalım…
