Eskiden sokaklarda çocuklar, çocuklar kadar saf ve temiz şehirler vardı...
Ne zaman ki; sokaklardan çekildi çocuklar, çekilmez oldu şehirler...
Çocuklar olmazsa sokaklarda, olmaz hayat...
Sokaklarda hayat yoksa, bir memlekette muhtemelen güvenlik yoktur, adalet yoktur, sosyal paylaşım yoktur, muhtemelen insanlıkta yoktur...
Hatırlıyorsunuzdur; akşam ezanı okunurken sizi çağıran annenizin sesini..."Akşam oldu, haydi eve"...
Akşam ezanında eve dönen, oyuna doymayan, oyun oynarken hayatı yaşayan, hayatı paylaşan çocuklardık biz...
Şimdi birileri tüm görgüsüzlüğüyle ve pahalı oyuncaklarıyla sokaklar yetmedi, işgal eder oldu kaldırımları ve hayatlarımızı...
Oysaki; hayat paylaşmaktı, hayat yaşamaktı, hayat birlikte başarmaktı...
Asla hayat pahalı oyuncaklara sahip olmak olmamalıydı...
Öyle de değil zaten...
Yaşanılmazlığın ana nedeni paylaşamamak...
Yaşamın bunca zor olmasının nedeni; sokaklarda oynayamayan,
büyüdüğünde oyunda oynaşta olanlar...
İhtiraslarını sokaklarda, oyunlarda daha doğrusu çocukluğunda bırakamayanlar...
Avukat Halil Sarı.
