Çocukluğumuzun bayramlarını hasretle aradığımız bu günlerde, 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nın iptali beni bir kez daha derinden yaraladı..
Nasıl yaralamasın ki?
23 Nisan 1920, Büyük Millet Meclisi’nin açılışını ve Türk Milleti’nin iradesini ortaya koyduğu gündür.
Bu kadar anlamlı ve önemli bir günü, yine hayatın anlamı olan çocuklara hediye eden Mustafa Kemal Atatürk’tür. Atatürk 23 Nisan 1924 yılında 23 Nisan’ın bayram olarak kutlanmasına karar vermiş, 1929 yılında 23 Nisan Çocuk bayramı olarak kutlanmaya başlamıştır.
Uluslar arası boyuta taşınan ve dünyada tek olan bu bayram, tüm dünya çocuklarının da kaynaşmasını sağlamış, dostluk ve kardeşlik duygularını pekiştirmiştir.
Geçtiğimiz yıllarda sadece okullarda kutlanan 23 Nisan ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı, bu yıl ondan bile mahrum bırakıldı..
Terör gerekçesiyle iptaline karar verildi.
Ne acıdır ki, çocuklar kendilerini ifade edebileceği bayramından da yoksun kaldı..
Çocukluk yıllarıma dönüp baktığımda, 23 Nisan’ın üzerimde ne büyük etkisi olduğunu, o etkinin beni bugünlere taşıdığını, kişiliğim ve vatan sevgisinde ne büyük katkısı olduğunu bir kez daha anlıyorum ve içim burkuluyor.
Bayram sabahı anne, baba ve kardeşler olarak nasıl sabırsızlıkla hazırlandığımızı, içimin heyecanla kıpır kıpır nasıl oynadığını unutmam mümkün mü?
Annemin akşamdan hazırladığı bayram kıyafetlerini özenle ve gururla giydirmesi, bayramda okuyacağım şiiri kürsüde okuyabilmek için içimden tekrarlamak sonra da heyecanla tören alanına koşturmak.
Ailemin, sevdiklerimin ve halkımızın biz çocukları nasıl gururla izleyip, alkışlarla karşılayacağını bilmenin derin hazzı..
Tören alanından geçerken, rengarenk kıyafetlerimizle Atamızın armağanı olan bayramımızı coşku içinde kutlamanın dayanılmaz mutluluğu sözcüklerle bile kolay ifade edilemez..
Bize ait olan, bizi anlatan, geçmişimizi oluşturan milli değerlerimiz yasaklanırsa, bu çocuklar geleceğini nasıl inşa edecek?
Geçmişi elinden alınan bir çocuk, gelecekte topluma neler verebilecek hiç düşündünüz mü?
Kimliksiz, kişiliksiz, geçmişsiz bomboş bir kabuk olarak atılacak yaşam denilen dikenli yollara..
Hiçbir amacı olmadan, vatan sevgisini iliklerinde hissetmeden..
İnsanı insan yapan değerlerin ne olduğunu bile bilmeden..
Bu yasak geleceği oluşturacak miniklere reva mı?
23 Nisan iptal edilse de, biz onu unutmadık, unutmayacağız, bugünün küçükleri, yarının büyükleri olan çocuklarımıza elimizden geldiğince, dilimizin döndüğünce anlatmaya devam edeceğiz. O güzellikler ellerinden alınsa da, en azından nasıl bir duygu olduğunu unutmamaları için..
Vatanına, bayrağına, geçmişine, kimliğine ve kişiliğine sahip çıkmayı bilmeleri için..
Şimdiden 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramınızı kutluyorum çocuklar..
O güzellikleri sizin de yaşayacağınız günlerin gelmesi umuduyla..
Sevgiyle kalın..
